Simfonija - rapsodija zvuka
Strana 1 od 1
Simfonija - rapsodija zvuka
Simfonija je složeno muzičko delo ,muzika za orkestar i vrlo često prateći hor ili instrumentalni solisti.
Reč simfonija ima i neka druga značenja,ali u muzičkom svetu to je najraskošniji oblik muzičkog stvaralaštva.
Svoje početke ima u baroku i klasicizmu,ali se zadržala i do danas prolazeći kroz mnoge razvojne faze.
Klasični oblik dobija u vreme Mozarta i Hajdna.Mogla bi se svrstati u vrh muzičkog stvaralaštva klasične muzike,zahvaljujući izmedju ostalog i kompozitorima romantičarima,koji su je podigli do neslućenih umetničkih visina.
Bila je i ostala najsnažniji oblik umetničkog izražavanja velikog broja majstora muzike u svim epohama.
Reč simfonija u svakodnevnoj upotrebi označava muzičko delo,koje je napisano za više izvodjača,odnosno muzički sastav od više izvodjača na različitim instrumentima.Izvorno ona znači - sazvučje,ili sklad zvukova.
Medjutim,poreklo reči vodi još iz vremena antike,kada je označavao prostor na sceni koji je bio ogradjen ,a koristio se za izvodjača instrumentalistu,jednog ili više njih koji su svojim muziciranjem pratili izvodjenje scenskog dela - u starom Rimu to su bile pantomime. Zanimljivo je da su ovakve muzičko scenske kombinacije u stvari bile prapočetak kasnijem nastanku opere.
Reč simfonija ima i neka druga značenja,ali u muzičkom svetu to je najraskošniji oblik muzičkog stvaralaštva.
Svoje početke ima u baroku i klasicizmu,ali se zadržala i do danas prolazeći kroz mnoge razvojne faze.
Klasični oblik dobija u vreme Mozarta i Hajdna.Mogla bi se svrstati u vrh muzičkog stvaralaštva klasične muzike,zahvaljujući izmedju ostalog i kompozitorima romantičarima,koji su je podigli do neslućenih umetničkih visina.
Bila je i ostala najsnažniji oblik umetničkog izražavanja velikog broja majstora muzike u svim epohama.
Reč simfonija u svakodnevnoj upotrebi označava muzičko delo,koje je napisano za više izvodjača,odnosno muzički sastav od više izvodjača na različitim instrumentima.Izvorno ona znači - sazvučje,ili sklad zvukova.
Medjutim,poreklo reči vodi još iz vremena antike,kada je označavao prostor na sceni koji je bio ogradjen ,a koristio se za izvodjača instrumentalistu,jednog ili više njih koji su svojim muziciranjem pratili izvodjenje scenskog dela - u starom Rimu to su bile pantomime. Zanimljivo je da su ovakve muzičko scenske kombinacije u stvari bile prapočetak kasnijem nastanku opere.
Poslednji izmenio REVELIN dana 2010-10-07, 17:16, izmenjeno ukupno 1 puta
Gost- Gost
Re: Simfonija - rapsodija zvuka
Svoje moderno značenje ,u smislu muzičkog roda simfonija dobija početkom 17. veka,približno u isto vreme kada se rodila i potreba za stvaranjem opere.Opera ima nešto intenzivniji razvojni put od simfonije,koja se razvija postupno,a prvim delom koje se može nazvati simfonijom u klasičnom smislu smatra se zbirka Muzičke simfonije u 8 glasova od Lodovika Viadana,nastalo 1610. godine.
Tokom 17. i do prve polovine 18. veka nastaju simfonije kao instrumentalna dela koja u sebi sažimaju,spajaju duh baroknog koncerta i tadašnje operske uvertire.
Autor prvih instrumentalnih dela koje su nosile naziv simfonija i imale svoj broj je Vićenco Albriči,a značajni autori su i Hajnrih Šic i Tomazo Albioni koji je prvi uveo menuet kao četvrti stav simfonije.
Tokom 17. i do prve polovine 18. veka nastaju simfonije kao instrumentalna dela koja u sebi sažimaju,spajaju duh baroknog koncerta i tadašnje operske uvertire.
Autor prvih instrumentalnih dela koje su nosile naziv simfonija i imale svoj broj je Vićenco Albriči,a značajni autori su i Hajnrih Šic i Tomazo Albioni koji je prvi uveo menuet kao četvrti stav simfonije.
Gost- Gost
Re: Simfonija - rapsodija zvuka
Jedan citat, jednog velikog majstora simfonijske muzike na zalasku epohe muzičkog romantizma, Gustava Malera,
kompoziotora i dirigenta o simfoniji u sažetom obliku govori sve:
Simfonija treba biti kao priča.
Simfonija treba da sadrži sve.
Kada govorimo o sinfoniji onda svakako treba naglasiti da je u pitanju klasična simfonija,jer se ovo muzičko delo u kasnijem razvoju može deliti na više specifičnih oblika.
Kao samostalan muzički oblik ona se formira početkom 18. veka,kao delo pisano za orkestar,a najveću zaslugu možemo pripisati dirigentu i kompozitoru Janu Vaclavu Štamicu i njegovom orkestru zvanom Manhajmska škola.Ime je dobila po gradu u kojem je delovala - Manhajm.Simfonija dobija tri stava od kojih su dva brza i jedan sporiji stav (vezano za operske uvertire koje su radjene po konceptu alegro-adagio-alegro),a ovaj oblik prihvataju i kasnije razvijaju Hajdn i Mozart,koji simfoniji daju klasično obeležje četvorostavnosti,i tako je konačno oblikuju.
kompoziotora i dirigenta o simfoniji u sažetom obliku govori sve:
Simfonija treba biti kao priča.
Simfonija treba da sadrži sve.
Kada govorimo o sinfoniji onda svakako treba naglasiti da je u pitanju klasična simfonija,jer se ovo muzičko delo u kasnijem razvoju može deliti na više specifičnih oblika.
Kao samostalan muzički oblik ona se formira početkom 18. veka,kao delo pisano za orkestar,a najveću zaslugu možemo pripisati dirigentu i kompozitoru Janu Vaclavu Štamicu i njegovom orkestru zvanom Manhajmska škola.Ime je dobila po gradu u kojem je delovala - Manhajm.Simfonija dobija tri stava od kojih su dva brza i jedan sporiji stav (vezano za operske uvertire koje su radjene po konceptu alegro-adagio-alegro),a ovaj oblik prihvataju i kasnije razvijaju Hajdn i Mozart,koji simfoniji daju klasično obeležje četvorostavnosti,i tako je konačno oblikuju.
Gost- Gost
Re: Simfonija - rapsodija zvuka
Čuveni Bečki Trijumvirat je naziv koji se koristi za trojicu velemajstora muzičkog klasicizma -Hajdn ,Mozart i Beethoven.
Hajdn je prvi od njih uobličio simfoniju u klasičnu formu,razvijajući je od nasledjenog kratkog oblika iz predklasicizma sastavljenog od tri stava,dodavši menuet kao četvrti stav i rondo-finale.Može se reći da nije bilo Hajdna ,i njegovog rada na simfoniji kao klasičnom obliku,da ni Mozart ne bi stvorio svoja najpoznatija dela,a ni Bethoven ne bi našao izvor za finale svoje čuvene Devete ,a pronašao je inspiraciju upravo u drugom stavu hajdnove Druge simfonije.
Danas je dostupno ukupno 106 simfonija Jozefa Hajdna,koje sadrže razvojni put simfonije kao oblika.
Veliki broj ranijih simfonija je komponovao za potrebe izvodjenja u kući,odnosno kućne koncerte koji su se izvodili kod grofa - kneza Esterhazija kod kojeg je Hajdn službovao krajem 18. veka.
Hajdn je prvi od njih uobličio simfoniju u klasičnu formu,razvijajući je od nasledjenog kratkog oblika iz predklasicizma sastavljenog od tri stava,dodavši menuet kao četvrti stav i rondo-finale.Može se reći da nije bilo Hajdna ,i njegovog rada na simfoniji kao klasičnom obliku,da ni Mozart ne bi stvorio svoja najpoznatija dela,a ni Bethoven ne bi našao izvor za finale svoje čuvene Devete ,a pronašao je inspiraciju upravo u drugom stavu hajdnove Druge simfonije.
Danas je dostupno ukupno 106 simfonija Jozefa Hajdna,koje sadrže razvojni put simfonije kao oblika.
Veliki broj ranijih simfonija je komponovao za potrebe izvodjenja u kući,odnosno kućne koncerte koji su se izvodili kod grofa - kneza Esterhazija kod kojeg je Hajdn službovao krajem 18. veka.
Gost- Gost
Strana 1 od 1
Dozvole ovog foruma:
Ne možete odgovarati na teme u ovom forumu