Ispitivanje prolaznosti jajovoda

Insuflacija, persuflacija ili Rubinov test


Prvu insuflaciju tuba uradio je Rubin 1922. godine radi ispitivanja prolaznosti jajovoda. Danas, kada postoje histerosalpingografija (HSG), histerosalpingokontrastsonografija (HSCS) i laparoskopija, ova metoda je od istorijskog značaja.

Histerosalpingografija


Histerosalpingografija (HSG) je radiološki metod ispitivanja morfologije cervikalnog kanala, materične šupljine, izgleda i prolaznosti jajovoda korišćenjem jodnog kontrasta. Za razliku od persuflacije, histerosalpingografijom se može utvrditi postojanje organskih promena na unutrašnjim genitalnim organima, njihova lokalizacija i stepen.

Indikacije za HSG su:
o Sumnja na postojanje anomalija (i anatomskih varijacija) unutrašnjih genitalnih organa
o Ispitivanje stanja materične šupljine (oblik, veličina, promene u senci kontrasta)
o Ispitivanje stanje jajovoda (promena morfologije: suženost ili hidrosalpinks, prolaznost: opstrukcija toka kontrasta u određenim segmentima, peritubarne priraslice)
Postojanje defekta u zidu materice ukazuje na polip endometrijuma, tumor, miom ili priraslice (parc. Ashermanov sindrom)

Kontraindikacije. Histerosalpingografija se ne sme uraditi kada postoji:
o Sumnja na trudnoću
o (Neizlečeni) inflamatorni proces genitalnih organa
o Alergija na jod
o Krvarenje iz materice


Histerosalpingokonstrastsonografija


Histerosalpingokontrastsonografija (HSCS) predstavlja metodu ispitivanja prolaznosti tuba pod kontrolom ultrazvuka. Posle aplikovanja balon-katetera u materičnu šupljinu, u vaginu se uvodi ultrazvučna sonda, a zatim kroz kateter ubrizgava naročiti kontrast. Prolazak kontrasta kroz jajovode i njegov izlazak kroz abdominalne ostijume tuba može se veoma lako i pouzdano pratiti na monitoru ultrazvučnog aparata (Slika 1).

Međutim, mora se naglasiti da ova metoda u odnosu na histerosalpingografiju nije alternativna, već komplementarna, jer se tehinkom HSCS ne mogu vizuelizovati anatomske varijacije i patološke promene u cervikalnom kanalu i u materičnoj šupljini.

Laparoskopija

Laparoskopijom je moguće utvrditi uzrok primarne i sekundarne amenoreje, utvrditi postojanje anatomskih varijacija ili anomalija unutrašnjih genitalnih organa, dijagnostikovati ektopičnu trudnoću, miome i ciste. Kroz instrument (ili kateter) plasiran transvaginalno u materičnu šupljinu moguće je pratiti tok kontrasta kroz tube i njegov izlazak kroz abdominalne ostijume u trbuh. Obično se injicira metilensko plavo ili indigo-karmin. (videti tekst: Laparoskopija u ginekologiji).




izvor