Signali sa ivice Sunčevog sistema

Stručnjaci Američke vazduhoplovne i svemirske administracije (NASA) redovno dobijaju 'vesti' sa ruba Sunčevog sistema. Njih šalje sonda Vojadžer 1 koja je na beskonačno putovanje krenula pre 33 godine.

Nikad nijedan objekat koji je čovek napravio, nije otputovao tako daleko . Otkako je u septembru 1977. upućen u svemir, Vojadžer 1 je prešao 17,4 milijarde kilometara. Ako sve bude išlo po planu, za četiri godine sonda bi definitivno trebalo da se oprosti od našeg Sunčevog sistema i prodre u takozvanu heliopauzu. To je područje gde prestaje uticaj Sunca.

Od 2004. godine Vojadžer 1 leti kroz spoljno područje Sunčevog sistema. Tu sve više gubi na snazi sunčev vetar, koji sa Sunca kreće brzinom od 1,6 miliona kilometara na sat. Zahvaljujući upravo Vojadžeru 1, naučnici NASe su u junu ove godine utvrdili da je brzina Sunčevog vetra, u prostoru kojim se kretala ta sonda, iznosila 'samo' 61.000 kilometara na sat. A to je približno brzina kojom se kreće i Vojadžer 1.

Nakon Vojadžera 1 u otkrivanje svemira krenuo i Vojadžer 2

Kad napusti Sunčev sistem Vojadžer 1 će ući u interstelarni prostor. Naučnici očekuju da će doći u dodir sa interstelarnim vetrom koji je, kažu, sporiji, hladniji i gušći nego Sunčev vetar.

Zajedno sa Vojadžerom 1, tačnije, 16 dana pre njega, u svemir je upućena identična sonda - Vojadžer 2. Ona takođe leti prema rubu Sunčevog sistema, ali u suprotnom smeru.

Vojadžer 1 je još 1979. 'posetio' Jupiter, a 1980. Saturn - i na zemlju poslao spektakularne slike njihovih satelita - meseca. Obe sonde su na Zemlju poslale fotografije svih spoljnih planeta Sunčevog sistema i već odavno nadmašile i najoptimističnija očekivanja naučnika.