Sremska lepotica-Fruška gora

Fruška gora je planina u Srbiji, Vojvodini i istočnoj Hrvatskoj, na severu Srema. Prostire se na dužini od oko 75 km, a široka je 12-15 km. To je od 1960. godine nacionalni park, jedini u Vojvodini. Zahvata površinu od 25.525 km². Najviši vrh je Crveni Čot (539m), a ostali značajni vrhovi su Stražilovo (321m), Iriški Venac (451m), Veliki Gradac (471m) itd.
Naziv `Fruška` potiče od reči etnonima Franak. Franci su dakle naseljavali ili kontrolisali ovu planinu.Po nekim drugim izvorima naziv Fruska gora nosi u svom pridevskom obliku etnik Frug u znacenju "Roman", te na taj nacin ime ove planine cuva uspomenu na jednu etnicku zajednicu koja je davno nestala iz ovih krajeva.



Fruška gora je ostrvska, stara gromadna planina. Doline i padine Fruške gore su prekrivene livadama, pašnjacima i žitnim poljima, na padinama su voćnjaci i vinogradi sa čuvenim vinskim podrumima, a delovi viši od 300 m su obrasli gustom listopadnom šumom. Na Fruškoj gori je najveća koncentracija lipove šume u Evropi. Oko 700 vrsta lekovitog bilja raste na ovoj planini. Neke od brojnih životinjskih vrsta su jeleni, mufloni, lasice, divlje svinje, risovi itd.
Lokacija, specificna geoloska istorija, razliciti mikro-klimatskim uslovi, cine ovu planinu veoma interesantnom i vaznom za razlicite naucne oblasti. Zahvaljujuci jedinstvenim i veoma brojnim fosilnim ostacima flore i faune, Fruska gora se naziva i "ogledalom geoloske proslosti".
Osnovna karakteristika ove oblasti je postojanje brojnih ugrozenih, retkih i zasticenih biljnih i zivotinjskih vrsta. Pasnjaci i plodno zemljiste, vinogradi i vocnjaci, ukrasavaju padine i nize delove Fruske gore, dok su povrsine koje se nalaze visinama iznad 300 metara nadmorske visine pokrivene gustim, listopadnim sumama. Posebnu vrednost i biser Fruske gore predstavlja 17 pravoslavnih manastira, poznatih po specificnoj arhitekturi, bogatim riznicama, bibliotekama i freskama. Fruska gora takodje krije i brojne arheoloske lokalitete iz praistorijskog
i istorijskog perioda.
Zahvaljujuci bogatstvu prirodnih resursa, predivnim pejzazima, izuzetnom sarmu i lepoti ove planine, Fruska gora je idealno mesto za odmor i rekreaciju koje ce vas pribliziti prirodi.

Nacionalni park Fruska gora je clan Federacije nacionalnih parkova Evrope - EUROPARC

Na Fruškoj gori postoje tragovi života još od praistorijskih vremena. Ipak, najznačajniji spomenik kulture predstavlja 17 srpskih manastira raspoređenih po celoj planini. Podigli su ih Srbi koji su na Fruškoj Gori, kao i u čitavom Sremu prisutni još od vremena naseljavanja na Balkan. Manastiri su: Beočin, Bešenovo, Vrdnik, Velika Remeta, Grgeteg, Đipša, Jazak, Krušedol, Kuveždin, Mala Remeta, Novo Hopovo, Petkovica, Privina Glava, Rakovac, Staro Hopovo, Fenek i Šišatovac.

Fruška gora je bila inspiracija mnogim velikanima poezije, od Branka Radičevića, Jovana Jovanovića Zmaja, Milice Stojadinović Srpkinje; u manastirima su boravili Vuk Stefanović Karadžić, Dositej Obradović, Filip Višnjić, Karađorđe i mnogi drugi.



Danas veliki problem predstavljaju vrlo prometni putevi koji povezuju jug sa ostalim delovima Vojvodine kojima prolazi veliki broj vozila, posebno kamiona koji zagađuju i uništavaju najlepše delove planine. Nekada je bila razvijena i rudarska proizvodnja uglja u Vrdniku, ali je rudnik napušten pre više decenija.

Veći gradovi kojima je okružena Fruška gora su Sremska Mitrovica, Ruma, Inđija, na južnom delu; i Vukovar, Ilok, Sremski Karlovci, Petrovaradin, Sremska Kamenica, Novi Sad, severno od planine. Mnogi stanovnici ovih, ali i drugih gradova odmore i praznike provode u brojnim vikend-naseljima na padinama ove planine.

Izvor:Wikipedia