Astronomija : Svemir će se širiti večno

Posluživši naučnicima kao kakva kosmička lupa, veliki skup galaksija, poznat kao Abel 1689, otkrio je da je sudbina svemira da se konstantno širi.


Abel 1689 jedan je od najvećih galaktičkih skupova poznat nauci

Astronomi su iskoristili način na koji skup galaksija nazvan Abel 1689 iskrivljuje svetlost sa udaljenih zvezda da bi ustanovili količinu tamne energije u kosmosu, tajanstvene sile koja ubrzava širenje univerzuma.

Razumevanje raspodele ove sile otkriva da je najverovatnija sudbina univerzuma da se neprestano širi.

U studiji međunarodnog tima istraživača, koji predvodi profesor Erik Džulo sa Džet Propalšon laboratorije NASA u Kaliforniji, čiji su rezultati objavljeni u časopisu "Nauka", ističe se da tamna energija čini tri četvrtine svemira, ali je potpuno nevidljiva.

Šta je ona zapravo i koje je njeno poreklo - još je nepoznato. Jedino se sna da postoji kroz uticaj na ekspanziju svemira.

Da bi saznali kako se tamna energija širi svemirom, astronomi su koristili svemirski teleskop Habl kojim su posmatrali naccin na koji se svetlo sa dalekih zvezda iskrivljuje oko Abella 1689, nama bliskog skupa galaksija.


Maglina sa regionom u kome se formiraju zvezde, ispunjena tamnom prašinom

Abel 1689, koji se nalazi u sazvežđu Device, jedan je od najvećih galaktičkih skupova poznat u nauci.

Svetlost se iskrivljuje oko masivnih skupova galaksija i time omogućava da vidimo najudaljenije objeke. Zbog svoje ogromne mase, galaktički skup se ponaša kao kosmička lupa oko koje se svetlost iskrivljuje.

Astronomi su uspeli da izračunaju prve dve varijabile pomoću teleskopa Evropske južne opservatorije, što im je omogućilo da izračunaju i treći, ključni faktor.

Distribucija tamne energije ukazuje astronomima da će univerzum nastaviti beskrajno da raste.

Na kraju će postati hladna pustara na kojoj će vladati temperatura koju naučnici označavaju kao "apsolutna nula".

Profesor Prijamvada Nataradžan sa Univerzitet Jejl, jedan od vodećih kosmologa i koautor ove studije, smatra da je ovim istraživanjem konačno dokazana "tačna sudbina kosmosa".